Zomer

Maandag schrok ik wakker. Het was pas half acht. Nog twaalf uur te gaan, dan zou ik naar Frankrijk vertrekken. M'n tassen waren zo goed als ingepakt en ik keek de koelkast na op niet-houdbare-dingen-die-m'n-huisgenote-niet-eet-of-drinkt. Ik sloeg een ontbijt over en dook nog even de stad in. Daarna vertrok ik richting Amersfoort. Ondertussen werd ik gebeld en gebeld. 'Fijne reis, dankjewel, veel plezier, dankjewel, jij ook een fijne zomer, we mailen wel, ja dat doen we, ik zal soms sms-en, oke lieverd'.

En toen stond ik met m'n moeder bij Albert Heyn. Ik legde Knoppers in de kar en werd gebeld door Double-A. En wat bleek. Die ochtend was er een aanvraag binnengekomen van een camping vlakbij de Atlantische kust. Camping Du Lac in Landevieille. Dringend op zoek naar een Nederlands meisje voor kinderanimatie en barwerk. Ik schrok, dacht na, en belde Double-A na een uur terug dat het me leuk leek. En toen gingen de spannendste uurtjes van m'n ozo korte leven tot nu toe in. Enkele uren zat ik in spanning of de camping m'n CV zou goedkeuren en Double-A m'n busreis kon omzetten naar een reis richting Souillac. Het was vreselijk. Ik zat wat en dronk wat en las wat en kletste wat en voelde me vreemd. Uren later werd ik gebeld dat het rond was! Ik belde het uitzwaaicomité af en we konden rustig gaan eten met z'n allen. Ik vertelde m'n flex maatjes dat ik ze niet meer zou zien en wensde ze een hele fijne busreis.

Maandagavond en gisteren waren echt extraatjes. Je hebt van iedereen al afscheid genomen maar mag nog even blijven! Maar vanavond is het echt zover. Om kwart voor zeven ga ik er vandoor. Donderdagmiddag kom ik aan in Souillac. Daar word ik opeghaald en naar Du Lac gebracht. Overdag vermaak ik de kids door ze te schminken en een lesje tennis bij te brengen. 's Avonds sta ik paraat de flessen wijn te ontkurken en een glaasje ranja in te schenken achter de bar. Ik slaap in een grote tent samen met een Franse collega en heb een stoere mountainbike tot m'n beschikking. Wat rest mij te zeggen? Dat het in Nederland natuurlijk ook vast-nog-wel-beter-wordt-met-het weer. En ik zal snel wat van me laten horen.

Alle tijd

Moos en ik zaten de hele middag bij Mambo. Het is de leukste strandtent van Scheveningen. Op de tafeltjes staan cactusjes in gestreepte bloempotjes en de bar is van gekleurd hout. Het waaide maar de zon scheen ook. We trokken onze schoenen uit en nestelden ons in de stoelen van bamboe. Het was niet druk op het strand. Een paar jongens speelden volleybal en een enkeling liet z'n hond uit. We bestelden koffie en appeltaart bij de jongen met de blonde krullen. De schuim waaide bijna van de cappuccino af en de appeltaart had hij opgewarmd en versierd met slagroom, kaneel, verse appel en meloen. Als het poepdruk is heeft hij daar natuurlijk geen tijd voor, maar nu wel. We zaten daar, keken naar de zee en dronken koffie. Alles was zo relaxed. We hadden alle tijd. Later zat de krullebol samen met z'n collega op de hoge berg strandstoelen. Ze droegen zonnebrillen en hun benen bungelden naar beneden. Ze konden zich vast niet voorstellen dat ze straks zo hard moeten werken dat er geen tijd is om te kletsen en hun benen te laten bungelen. En ik kon me niet voorstellen dat ik de hele zomer niet bij Moos ben.

Vliegtuigen, lekkere koeken en chocola

Gisteravond paste ik op Bas en Suus. Bas is bijna vier. Ik poetste z'n tandjes, las drie verhaaltjes voor en toen kletstebetsten we nog wat. Op een gegeven moment zei ik dat ik naar beneden ging. En dat hij maar lekker moest gaan slapen. 'En als ik dan droom over een leeuw of een tijger', zei Bas, 'dan roep ik jou'. 'Precies', zei ik, 'dan roep je mij en dan ren ik naar boven'. 'En wat doe jij dan?' vroeg Bas. 'Dan kletsebetsen we weer over leuke dingen', zei ik. 'Oké', zei Bas. 'Dan doe ik de lamp met de auto aan en dan praten we over vliegtuigen, lekkere koeken en chocola'.