Corfu
Na het afronden van alle keuzevakken op school, het halen van een 8 voor het tv-project, een heleboel pannenkoeken serveren en een grote behoefte aan zon, zee en zandkorrels in mijn oren is het dan eindelijk zover; ik ga op vakantie! Dit jaar heb ik driedubbel geluk. Eén: ik ga naar Corfu. Twee: ik ga samen met M. Drie: zaterdag vliegen we! Natuurlijk deed ik enige research en vond onderstaande informatie op de website van Yorin Travel.
"Je verblijf op Corfu moet je zeker beginnen met een bezoekje aan de hoofdstad Corfu-stad. Het eiland is meer dan 500 jaar bezet geweest door Fransen, Engelsen en Venetianen en dat zie je vooral goed terug in deze oude vestingstad. In het historische centrum vind je overal kronkelende steegjes, verborgen cafeetjes, kleine Venetiaanse huisjes en romantische pleintjes. Als je hier loopt heb je meer het idee dat je in Italië bent dan in Griekenland. Het oude stadscentrum is autovrij en er hangt een erg relaxte sfeer. Het is de ideale plek op het eiland om door de winkelstraatjes te slenteren, een terrasje te pikken en souvenirs te kopen."
Chrissie bedankt; deel twee.
5.7.05
Het is een meisje
Vanmorgen was ik, samen met ongeveer alle andere inwoners van Amersfoort, in het stadhuis. Ik mocht mijn nieuwe paspoort ophalen. En was blijkbaar niet de enige die met een verlopen identiteitsbewijs rondliep. Maar er zijn ook andere redenen om het gemeentehuis te bezoeken. Bij de receptie stond ik achter een stralende man. Hij droeg een meisje van een jaar of drie op zijn arm. 'Zeg het maar', zei hij tegen zijn dochtertje. Ze wendde haar hoofd naar de mevrouw achter de balie en zei '...Ik heb een zusje gekregen!'. De mevrouw, de andere mensen dicht in de buurt en ik begonnen te glimlachen. In koor zeiden we 'Gefeliciteerd!' De man liep vaderlijk en trots richting balie 12.
Vanmorgen was ik, samen met ongeveer alle andere inwoners van Amersfoort, in het stadhuis. Ik mocht mijn nieuwe paspoort ophalen. En was blijkbaar niet de enige die met een verlopen identiteitsbewijs rondliep. Maar er zijn ook andere redenen om het gemeentehuis te bezoeken. Bij de receptie stond ik achter een stralende man. Hij droeg een meisje van een jaar of drie op zijn arm. 'Zeg het maar', zei hij tegen zijn dochtertje. Ze wendde haar hoofd naar de mevrouw achter de balie en zei '...Ik heb een zusje gekregen!'. De mevrouw, de andere mensen dicht in de buurt en ik begonnen te glimlachen. In koor zeiden we 'Gefeliciteerd!' De man liep vaderlijk en trots richting balie 12.
Abonneren op:
Posts (Atom)