K a n e e l

Kijk op dieren

Soms vraag ik me af waarom ik heb gekozen om te werken in een restaurant in een dierentuin in plaats van aan een spoorweg of op de hei want ik ben eigenlijk helemaal niet zo dol op dieren. Zal een ieder ander zeggen dieren zijn lief, betrouwbaar en speels, ik vind ze eng, onbetrouwbaar en agressief. Paarden, honden, konijnen, ratten, het maakt voor mij weinig uit. Poezen laat ik in dit rijtje expres weg; van deze diertjes kan ik op z'n tijd nog wel eens genieten. De poes moet, wil ik van hem houden, dan wel rustig zijn en niet als een wilde straatkat aan m'n tenen knabbelen als ik op de bank zit.

Stond ik vanmiddag dus even te kijken bij de apen, en toen wist ik het opeens. Dieren in grote hokken, dat is eigenlijk de beste uitvinding ooit. Ik durf op deze manier namelijk best naar ze te kijken en geniet zowaar van de speelse capriolen die ze uithalen. En dit alles zonder aangevallen, afgelebberd, gebeten of opgegeten te worden. Ik had het nog niet gedacht of ik hoor achter me een woeste blaf. Ik versteen en draai voorzichtig m'n hoofd om en zie daar een hond zo groot als een beer. En dan altijd dat baasje dat je zo trots aankijkt en die verwacht dat je zegt 'wat een guitig beest' en hem een speelse aai geeft terwijl ik doodsbang ben dat dat 'guitige beest' op me afspringt, me op de grond slingert en me heel hard bijt zodat ik bloedend naar het ziekenhuis moet worden afgevoerd. Dierenliefhebbers van Nederland het doet u misschien pijn aan 't hart, maar wat mij betreft mogen ook honden lekker hun hok in. 4-Evah and evah.