K a n e e l

Ontspannen op de boerderie

Ik dacht dat ik een goed voorbeeld was van een echt stadskind. Zo iemand die gek is op de computer, de tv, haar verschillende soorten schoenen en garderobe. De afgelopen vier dagen heb ik echter een kant van mezelf ontdekt die ik niet kende.

Het trainingskamp voor de zomer in Zuid-Frankrijk vond plaats op een Brabantse boerderie. Vier dagen liep ik rond in m'n trainingsbroek. Vier dagen zat ik in het gras, in de zon en op de mammoet skelter. Drie nachten sliep ik op een ijskoud zaaltje waar een aantal jaar geleden nog varkens stonden te snurken. Om half acht 's morgens stond ik op het veld te tae-boën alvorens ik zeven boterhammen naar binnen werkte, en tot een uur of drie 's nachts was ik actief bezig in allerlei workshops. Daarnaast heb ik een heleboel gepraat, gelachen en wijn gedronken met mensen die hetzelfde doel voor ogen hebben als ik en ook naar Frankrijk afreizen in juli.

Bij deze neem ik mijn vooroordeel over 'druk en gezellig doen met vreemdelingen' terug. Het was vreselijk gezellig en ondanks de intensiviteit vreselijk ontspannend. Helaas is het nu tijd om te beginnen met het leren van m'n tentamens. Met gezonde boer'nwangen boven de boeken. Dat wel.