K a n e e l

Het onverwachte is de mooiste prijs

Ik kan verrassingen nooit zo goed voor me houden. Soms probeer ik het. Om het spannend te maken zeg ik dan bijvoorbeeld 'ik heb toch zoiets leuks voor je in petto X.' En als X dan zegt 'wat dan?!' dan kan ik me niet beheersen en verklap ik het. Zo wilde ik Moos vanavond verrassen met een enorm lekker gerecht. Spinazie met kruidenboter, feta en cashewnootjes in zelfgemaakte pastaflapjes en champignonsaus. Vanmiddag wist ze het al. Het was heerlijk, we hebben genoten maar het zou leuk zijn geweest als ze van niets wist en riep 'wat ruikt het lekker! wat maak je voor goddelijks...?!'.

Ik heb het in ieder geval niet van m'n ouders. Zij zijn steengoed in het geheim houden van verrassingen. Al sinds ik kan fietsen droom ik van een zwarte omafiets. En toen ik geslaagd was een aantal jaar geleden gingen we op een zaterdagmiddag even langs Ries, de fietsenmaker. Even kijken voor een tweedehands krotje voor m'n broertje. Kon heel goed. Ik vermoedde niets en ging gewoon even mee. Op een gegeven moment vroeg m'n vader of Ries nog zwarte Gazelle fietsen in voorraad had. Nou die had Ries wel, hij pakte er wel even één. Maak maar eens een proefrondje zei m'n vader en ook Ries keek me bemoedigend aan. Dat deed ik. Toen ik weer bij de fietsenmaker arriveerde vroeg m'n vader 'en Kaneel, hoe rijdt dat?' 'Ja super', antwoordde ik. 'Zou je hem willen hebben?' vervolgde mijn vader. Ik rolde met m'n ogen en keek vragend m'n moeder aan. Ze meenden het. De fiets was van mij! Ik had absoluut niets vermoed.

En nu zat ik dus een aantal weekjes zonder televisie. Wel over gehad thuis maar er zeker niet over gemekkerd. 'Na de zomer kijk ik wel voor een aanbieding' zei ik gisteren nog tegen m'n moeder'. 'Ach precies',zei ze, 'zulke dingen komen op je pad'. En of zulke dingen op m'n pad komen... Vanmorgen ging de bel. Ik trok m'n badjas aan en deed open. Ik zag een grote kartonnen doos en daarachter m'n grijnzende vader. Surprise surprise! Een nieuwe televisie mét DVD speler. Een aanbieding die m'n ouders niet konden laten gaan. Heb dus vanmorgen afscheid genomen van dat bruine bakbeest. Na een trouwe relatie van een krap jaartje. Ik moet toch met de tijd mee. En wat moet ik zonder ouders?