K a n e e l

Franse vrienden

Het binnenplaatsje was warm en stoffig en een grote hond blafte naar ons toen we uit de witte Renault stapten maar de jongen van het paintballcentrum zei dat hij z'n bek moest houden en dat deed ie. Hij was Frans en bruin en relaxed en hij dronk bier met een stel anderen en legde ons de spelregels uit. Het was m'n vrije zaterdag en ik speelde met vier Franse vrienden paintball. We speelden in een vervallen huis, waar matrassen op de grond lagen en waar je door de ramen kon springen. Ik droeg een legergroene overall en een helm en zo voorzichtig mogelijk bewoog ik me door de ruimte en rende ik voor m'n leven. Ik was bang maar we maakten zoveel plezier en toen we klaar waren rukten we de pakken van ons lijf en dronken we omstebeurt uit de vijfliterfles water en bekeken elkaars schotwonden. Toen sloften we terug naar het binnenplaatsje en we voegden ons bij de jongens die er zaten, de zongebruine jongen die ons de regels uitlegde gaf ons een biertje en op onze blote voeten proostten we op de zomer. Het rook naar zand, zon en sigarettenrook en de honden lagen gewoon te slapen. We kletsten in het Frans en lachten en even leek het alsof er niets anders bestond dan wij op het binnenplaatsje. In de snikhete zon.