K a n e e l

Mannenpraat

Over echte mannen gesproken. Vanochtend heb ik er zomaar twee ontmoet. Grote, stoere en knappe knullen met échte mannelijke eigenschappen. Mijn intercity had vertraging. Ik zou mijn aansluiting niet halen. Sjokkend kwam ik de trein uit, tot het moment dat ik zag dat het treintje dat ik wilde halen, er nog stond. Net toen ik besloot mijn sprint in gang te zetten, zag ik de donkerblauwe deuren sluiten. Op dat moment hoorde ik iemand schreeuwen 'rennen!' Ik veranderde van koers en rende met ferme stappen naar de treindeuren die door de twee mannen open werden gehouden. Vanuit een helikopterview zag ik mezelf sprinten; beiden tassen stevig in mijn handen geklemd en mijn blonde haar deinend op mijn rug. Hijgend en zelfverzekerd verminde ik iets vaart en rende de trein in. De mannen haalden precies tegelijk hun handen van de deuren en deze sloten sissend. Ik slaakte een gilletje van blijdschap en dankbaarheid en lachte naar de jongens. Zij gaven elkaar slechts een stoere en bescheiden hoofdknik en verdwenen allebei in een andere coupé.