Buurman
Oh nee. De verstrooide, dromerige en wannabe-vinoloog die zich zondag als eerste meldde op de lenteproeverij woont bij mij in de straat. Sterker nog, vier voordeuren verderop. Hij in dat korte fietsbroekje en met zijn hare alle kanten behalve de goede op. Hij die alle wijnen wilde proeven, vooral op de juiste volgorde en maar niet kon stoppen met nummertje 17; de Italiaanse Toro, van het wijnhuis Farina, en mij min of meer dwong hem gezamenlijk met hem te proeven; die meneer woont vlakbij mij. Hij die zijn glas iets te hard tegen mijn proefglas aanstootte en toen nog enkele keren speels naar me keek en een blik wierp in mijn decolleté vroeg gisteren (toen ik met mijn handen vol roze fuchsia's mijn voordeur zo snel mogelijk probeerde te bereiken) of ik misschien had gezien dat iemand een fietsband voor zijn deur had gelegd. Eh, nee meneer. Niets gezien.
19.4.07
16.4.07
Passie
Sommigen mensen kijken op tegen BN'ers of medewerkers van televisie of radio. Voor anderen spreken chirurgen en orthodontisten het meest tot de verbeelding. Waar ik warm van word zijn mensen met een instrument. De meest 'suffe' mensen die passeren in tram trein of de straat opgaan met een vioolkoffer of cello op de rug vind ik bijster interessant. Nog mooier misschien wel: (bij voorkeur grijze) mannen die muziek componeren en zelfs tijdens een ritje met het openbaar vervoer driftig noten op papier krabbelen met een potlood en daarbij hun voet of hand ritmisch mee laten bewegen. Ik smul ervan. Al moet ik zeggen dat ik het de ene keer beter kan hebben dan de andere. Waar is mijn muzikaliteit gebleven?
Tevens ben ik gek op mensen met verstand van wijn. En dan bedoel ik niet de Bas-Borissen of studenten hotelschool die denken dat ze verstand hebben van wijn. Nee, de echte vinologen. Zij die ervoor gestudeerd, gereisd en eindeloos geproeft en geroken hebben. Zij die je alles kunnen vertellen over de wijnen uit de Nieuwe Wereld en de houttonen en tanine in een volle rode wijn. Zij die wijnen niet lekker vinden maar mooi. Zij die portmakers in Portugal hebben bezocht, zij alles weten over gistingsprocessen en bijzondere druivensoorten. Zij die praten over het wijnoverschot in Chili (bring it on!), frisse zuren en onweerstaanbare zoetjes.
Alseblieft, laat er een dag komen dat ik ook prachtig kan pianospelen en alles kan vertellen over wijn.
Sommigen mensen kijken op tegen BN'ers of medewerkers van televisie of radio. Voor anderen spreken chirurgen en orthodontisten het meest tot de verbeelding. Waar ik warm van word zijn mensen met een instrument. De meest 'suffe' mensen die passeren in tram trein of de straat opgaan met een vioolkoffer of cello op de rug vind ik bijster interessant. Nog mooier misschien wel: (bij voorkeur grijze) mannen die muziek componeren en zelfs tijdens een ritje met het openbaar vervoer driftig noten op papier krabbelen met een potlood en daarbij hun voet of hand ritmisch mee laten bewegen. Ik smul ervan. Al moet ik zeggen dat ik het de ene keer beter kan hebben dan de andere. Waar is mijn muzikaliteit gebleven?
Tevens ben ik gek op mensen met verstand van wijn. En dan bedoel ik niet de Bas-Borissen of studenten hotelschool die denken dat ze verstand hebben van wijn. Nee, de echte vinologen. Zij die ervoor gestudeerd, gereisd en eindeloos geproeft en geroken hebben. Zij die je alles kunnen vertellen over de wijnen uit de Nieuwe Wereld en de houttonen en tanine in een volle rode wijn. Zij die wijnen niet lekker vinden maar mooi. Zij die portmakers in Portugal hebben bezocht, zij alles weten over gistingsprocessen en bijzondere druivensoorten. Zij die praten over het wijnoverschot in Chili (bring it on!), frisse zuren en onweerstaanbare zoetjes.
Alseblieft, laat er een dag komen dat ik ook prachtig kan pianospelen en alles kan vertellen over wijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)