K a n e e l

Abel, ik en juf Hedwig

De opleiding die ik volg heette vroeger 'Boekhandel & uitgeverij'. Sinds een ruim jaar is dit veranderd in 'Media & Informatie Management', zegt u maar MIM. Ik ga met plezier naar Amsterdam en ben vastberaden volgend jaar de richting Redactie & Productmanagement te gaan volgen. Ik wil en ga helemaal niet stoppen en toch heb ik last van een bepaalde drang.

De drang is het grootst wanneer ik met mijn oppaskindje Giulia praat over school. Zij zit in groep zeven van 'de Kosmos', de school waar ik zelf acht jaren heb vertoefd. De Kosmos is een montessori school en mijn drang heeft te maken met de PABO. Het engeltje op m'n linkerschouder koestert heimelijk de wens deze opleiding ooit nog eens te volgen terwijl het duiveltje op m'n rechterschouder haar vierkant uitlacht.

De reden van de heimelijke wens is m'n eigen basisschool tijd. 17 oktober 1987 begint de Kosmos te bestaan. M'n moeder brengt m'n zus naar deze nieuwe school en ik ben nog geen vier jaar; dat word ik in december pas. Toch mag ik vast komen zodat Abel niet als enige kleuter in de klas zit. Abel, ik en juf Hedwig; met z'n drietjes hebben we een fantastische tijd gehad. Zo gingen we naar de markt, waar ik de bloemen mocht uitzoeken en kregen Abel en ik de taak om ze te verzorgen zodat ze zo lang mogelijk ons klaslokaaltje zouden sieren. Ook leerde Hedwig ons koekjes bakken, ramen zemen en letters schrijven.

Binnen no time waren er 46 leerlingen en werden we een échte basisschool met meerdere klassen en volle lokalen. Hedwig heeft vast nooit meer de tijd gehad om met haar leerlingen naar de markt te gaan en bloemen te kopen. Toch is ze nog steeds m'n grote voorbeeld en wie weet begin ik ooit nog eens aan de PABO. En dan uiteraard de montessori-variant.