See ya
Het traject Utrecht-Amsterdam is echt een ramp 's morgens vroeg. Zo druk. Meestal laat ik me maar meteen zakken op zo'n opklapkrukkie in het halletje van de trein. Ach, je bent jong en vitaal. Vanochtend trof ik het echt. We waren met zesjes. Ik, een Amerikaanse backpacker, een Turkse vrouw met haar dochter en een jong stel uit Engeland. We zaten daar, we zeiden allemaal niets en soms lachten we naar elkaar.
De backpacker ging eruit op Duivendrecht. 'Have a good day guys', zei hij. Het Turkse meisje moest er ook uit. Ze kuste haar moeder gedag en zei 'De volgende is Amstel'. Toen zei ze 'doei' tegen ons allemaal. Op Amstel volgde ik de vrouw. 'Tot ziens', zei ze tegen mij en het Engelse stel. 'Tot ziens' zei ik tegen haar. 'Bye' zei ik tegen het Engelse stel. 'See ya' zeiden ze in koor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
ff iets heel anders, hoe is het met je heup? al naar el doctorro? geweest?
krukken, rolstoel?! is het erg?
XX
Nog niet, alhoewel het nog niet helemaal weg is. Vandaag op m'n werk liep ik vrolijk rond met wat bordjes in de handen en KNAK! Aiiii. Als ik een kunstheup moet laat ik het je weten hoor,
X
Een reactie posten