Drie euro achtentachtig
Het was een leuk kadootje van de overheid en ik wilde hem echt heus bewaren, sowieso als aandenken (gaap) maar ook om er dan later heel rijk mee te worden. Helaas, ik heb het niet breed de laatste tijd; ik heb hem open gemaakt. De ''eurokit''.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Ach baby, don't worry. Ik heb die kit meteen al gretig opengescheurd en de glimmende euro's uitgegeven. Het is bewonderenswaardig dat je hem zo lang hebt weten te bewaren.
Hmm, dat zet me aan het denken. Waar is de mijne eigenlijk?
Ja Alex dat is precies de boodschap die ik vermeld in de eerste zin. Ik merk dat de tukkertjes onder ons graag m'n teksten ontleden en op een wetenschappelijke wijze er een conclusie of aanbeveling aan te verbinden, maar hier in het midden van het land word ook wel eens gelogd for the fun. Lees het stukje nog maar eens. Is het niet grappig dat ik zo krap bij kas zit dat ik m'n eurokit openscheur om een boterhammetje te kunnen eten? Ja, dat is heel grappig.
Hoho baby girl, niet alle Schoone Oostersen over 1 kam scheren graag. Er zijn er ook heus wel die de humor van je stukjes inzien. Je weet dat ik je grootste fan ben!
X Frouk
Hier moet ik toch even bijspringen hoor, want je begrijpt dat ik het niet zomaar over mij heen kan laten komen als het gaat om kaneel haar grootste fan. Je mag dan wel mn nieuwe kleine zusje zijn, maar ik wed dat ik een grotere fan ben dan jij! =p
'Stel je niet aan', dat hebben mensen vast vaak tegen jou gezegd Alex. En al die frustraties komen er dan op het Internet uit. Ieder z'n ding, maar liever niet meer op mijn weblog.
Een reactie posten