K a n e e l

Hospitere

'K moes hospitere. Hospitere voor een leuke, grote kamer, met een leuke, grote, ingebouwde hoogslaper in hartje binnenstad. Nu kan hospitere op een 'lullige' manier gaan, of op een 'gezellige'. 'Lullig': je staat in een rijtje naast elkaar op de gang en er wordt je gevraagd een mop te vertellen. 'Gezellig': je zit met z'n allen bij elkaar in de keuken en probeert op een 'ontspannen' en 'ongedwongen' manier een gesprek te voeren over wie je bent, wat je doet en wat je verwacht van je huisgenootjes.

Dit laatste was gisteravond het geval. Onder het genot van een kopje koffie met rietsuiker ging ik op een van de weinige stoelen lege stoelen zitten. Een houten, gammel tuinstoeltje met geruite bekleding. Ik had er onmiddelijk spijt van omdat ik wanneer ik zou gaan liggen niemand zou zien en enorm veel moeite had met rechtop blijven zitten wegens het lage karakter van de stoel. Toch hield ik de rug trots gestrekt en observeerde ik de mogelijke concurrenten.

We zaten in een kring bij elkaar en ik heb genoten van het diverse gezelschap. Er is er altijd één die zich gedraagt alsof ze de kamer al heeft en quasi relaxt, op het nippertje, zonder tas komt binnenlopen. 'Ben ik te laat of te vroeg of precies op tijd!' 'Ha ha ha!'.
En dan eentje die net even iets dommer is. Zo'n meisje met witte laarzen en een bijpassende baret en een schuine staart die een vriendin mee neemt. 'Nou ik heet Janneke, ik doe páábóó en ik heb géén hobby's eigenlijk, behalve uitgaan natuurlijk!'.

Dan volgt de iets lelijkere die doet alsof ze een wereldvrouw is. Zo'n meisje draagt een bril en heeft een sjaal met lekkere gekke kleuren. Ze stelt veel vragen en deelt ons mede dat ze 'gek is op mensen' (wij niet op haar). 'Ik doe op dit moment Cultureeele Maatschaappelijke Vooorming en ben hélemaal gek van reizen en dansen ik doe op dit moment Latin Dance en ehm, ja wat kan ik daar over vertellen, dat is eigenlijk een soort streetdance maar ja, dan op Latijns Amerikaanse muziek!'.

Ik knikte alsof ik haar dansgroep bijster interessant vond en toen volgde de allerergste van het stel. Zo'n meisje dat alles voor elkaar heeft. Zo'n meisje met een duur tweed jasje en een mini paraplu in haar hand. Zo'n meisje dat al jaren een vriend heeft en zichzelf zit te verkopen alsof ze goud opbrengt. 'Ik heb nu een hele etage voor mezelf, maar wil zo graag weer eens wat anders'. Arm kind toch, ze is toe aan wat anders. Zo'n meisje dat opschept dat ze al twee keer naar Nepal is geweest maar waarschijnlijk gek is op georganiseerde reizen. Zo'n meisje dat lekker recht door zee is en het belangrijk vind dat dingen meteen 'úitgesproken worden'. Zo'n meisje dat gaat zitten beweren dat ze 'superveel van schoonmaken houdt en het hélemaal niet érg vindt om de keuken te schrobben'. Zo'n meisje.

Ik bel over een maand nog eens aan bij dat huis en als ik merk dat zij het geworden is dan zwaait er wat.