Beursbezoekers
Het is toch werkelijk waar zo'n genot om vlakbij de Jaarbeurs Utrecht te wonen. Om je 's morgens vroeg en dan aan het eind van de middag nogmaals aan te sluiten bij de massa mensen die de roltrappen op en af beweegt. En dat het steeds weer andere mensen zijn, dat is het leukst. De ene keer word je bedolven met computernerds en dan zijn het weer eens revo's. Soms senioren. Gelukkig zie je vanuit de bus al welke beurs er gaande is. Zodat je een klein minuutje hebt om je geestelijk voor te bereiden. Voordat je jezelf in de ellende stort.
Zo half januari heb je die fijne mensen die de Vakantiebeurs bezoeken. Wat een feest om je daar tussendoor te bewegen. Tussen die zwermen mensen uit het hele land die met de trein naar Utrecht komen omdat het zo geweldig makkelijk dichtbij is die Jaarbeurs. Tussen die mensen die uren op die beurs rondzwerven en met goedgevulde Roompot vakanties tassen en hun Cyprus-gadgets weer terugkeren naar huis. Die een print in de hand hebben waarop staat hoe laat de treinen gaan en op welk spoor ze vertrekken. En om de dag helemaal feestelijk af te sluiten een patatje smikkelen op het altijd gezellige Hoog Catharijne en dan het liefst bij die aardige maar ozo domme vent van snackbar Kruys. Maar terwijl ze staan te genieten hun gescoorde zonnekleppen, balpennen, folders en sleutelhangers krampachtig in de hand houden want in Utrecht heb je wel van die enge figuren weet-je-wel.
Die Vakantiebeursbezoekers zijn toch eigenlijk wel het vreselijkst. Hebben zij thuis geen wereldkaart, atlas of internet? Hebben zij geen lievelingslanden en droomstranden? Is er zo'n grauwe Jaarbeurs voor nodig om ze de sfeer van een land te laten proeven? Zo'n akelige stand die opgeleukt is met foto's en rotzooi? Met zo'n akelige juffrouw die je gratis dingen uitdeelt die een week later in de vuilnisbak liggen? En kunnen deze mensen niet gewoon thuis een patatje bakken? Dan kan ik weer eens op mijn eigen tempo naar de trein wandelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Woejoooo ook Kaneel is back. That's the spirit girl!
Hmmm... een beetje te individualistisch, niet? Als je eens bedenkt wat er met reizen bedoelt word, is zoo'n Jaarbeurs helemaal niet zo onnozel. Reizen is naar het vreemde bewegen maar ook zich naar DE vreemde in beweging zetten. De vreemde, of de andere, of de naaste. Naar de mensheid. Het is bijzonder modern en materilaistisch om te denken dat je via een atlas, internet of TV de wereld en de andere kunt ontdekken.
Ik weet niet of je ooit van Alexis de Tocqueville of van Georg Simmel gehoord hebt. Dat zou wel een goede lektuur zijn : volgens hun is het groote gevaar van de moderniteit niet de klassenstreit of de armoede maar het hyperindividualisme en het egoïsme die er toe lijdt dat ieder op zijn eigen hoede woont. Dat maakt ook dat ik me in Nederland zo ongemakelijk voel. Dat en jullie materialisme...
BodPa, uit Frankrijk (dat legt de fouten in 't nederlands uit)
Een reactie posten