K a n e e l

Gijsje

Gijs is de kat van M. Katten zijn meestal niet weg van me. En daardoor ik niet van hen. Ze bijten, ze blazen en ze kijken me glazig aan. Gijs is anders. M. houdt van mij en ik houd van M. en dat zag Gijs meteen. Ze nam me onmiddellijk op in de familie. Eerst onopvallend. Stiekem naar me loeren vanaf de trap, half onder m'n stoel gaan liggen. Je kent het wel. Tegenwoordig wind ze er niet langer doekjes om. Als we diep in de nacht thuiskomen zit ze op ons te wachten voor de keukendeur en begroet ze mij als eerste. Als ik 's morgens aan het aanrecht boterhammen met hagelslag smeer geeft ze kopjes en gaat ze met haar staart langs mijn benen. En nee, dat is niet omdat ze honger heeft, ze doet het omdat ze dol op me is. Waren alle katten maar zoals Gijs. Dik, lief en mak.