15.9.05

Net als in de film

Het was zaterdagavond, het regende, ik fietste naar mijn kamer. Het was feest in de stad, maar de wereld zag er verregend uit. Ik baalde dat ik doorweekt was, ik baalde dat ik zondag weer vroeg op moest, dat ik al moest gaan slapen terwijl ik er geen zin in had. Het was zo grauw. Toen zag ik een man lopen, op de stoep van mijn straat, hij droeg een meisje in zijn armen. Ze giechelde. Ze hield haar gestippelde rok vast en in haar andere hand droeg ze haar schoenen. Ze waren zo verliefd, ze waren op weg naar zijn huis. Het maakte me niet zoveel meer uit dat het regende, ik was al bijna thuis. En zij hadden elkaar gevonden.

Geen opmerkingen: