K a n e e l

In between dreams

De allereerste keer dat ik bij M. thuis kwam was op een vrijdagavond. Ik was zenuwachtig. Hij kwam me direct uit zijn werk ophalen van mijn werk. Hij droeg zo'n donkerblauwe werkbroek en een grof gebreidt grijs vest. Zijn handen waren nog vies en hij legde mijn omafiets in de witte Golf. We reden naar zijn huis met de radio hard aan, daar aangekomen aaide ik zijn kat en bekeek ik zijn kamer. Het was leuk en spannend en heerlijk dat ik bij hem was. We aten we een halve pizza, kant en klaar lasagne en goulashsoep. Terwijl de oven aan stond rookten we een peukje op het rode stoeltje in de tuin. M. droeg zijn Noorse vest en hij wiegde me heen en weer.

De avond werd nog leuker. Ik kreeg rosé in een longdrinkglas, we keken zijn foto's uit Australie, we keken Phileine zegt sorry en ik werd verliefder en liefder. In bed was ik het gelukkigste meisje toen hij een cd van Jack Johnson aanzette. Ik was naast M. ook meteen verliefd op Jack. Op zijn gitaar en zijn stem en teksten. Voor M. is de herinnering aan Jack Australie, voor mij die allereerste nacht bij hem. Niemand kende Jack! Maar iedereen vond hem leuk toen ik hem liet horen. En dat ging als een lopend vuurtje. Nu is Jack hot. Posters in cd-zaken, grote concerten. Iedereen zingt over banana pancakes. Het blijft moeilijk om hem nu met zoveel mensen te moeten delen, maar we gaan het proberen. Ik heb twee kaartjes voor zijn concert in de Heineken Music Hall!