Een kleine troost
Het ging niet. Ik heb mijn tentamen Spaans dos verpest. Toen Maria José ons meldde dat er slechts een minuut of tien restte moest ik nog minstens een kwart maken. Het schoot niet op. Ik kon niet meer vervoegen, de woorden die ik had geleerd vielen als door een zeef mijn hoofd uit en het ergste was nog, constant dat Frans in mijn hoofd. Zelfs het tellen ging niet meer en Espanol. Alleen met een geluksengeltje op de schouder van Maria wanneer ze mijn toets nakijkt kom ik nog in aanmerking voor Spaans tres. Maar ik denk dat ik het wel kan schudden.
Nu kan ik niets anders doen dan me troosten aan de gedachte dat ik nog wel goed ben in Frans. Dat ik de Franse woorden nooit vergeet en dat ik en Marie-Amelie elkaar zullen we begrijpen als ik weer terugga naar Landevieille. Dat ik Mme. Aurillac kan groeten als ze shag zit te roken aan de bar en dat ik met Elody kan kletsen als we elkaar ooit nog zien. En dat is een fijne gedachte.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Buena suerte! Mijn spaans is ook heel slecht. Mijn nederlands ook.
Ik lees je blog om mijn nederlands taal te verbeteren. Ik schrijf meestal in het engels. Ik bezoek boeddistishe blogs de hele tijd, en ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik een commentaar
screef.
Een reactie posten