Voetbalgevoelens

Woensdagavond vielen de monden van mij en Daphne echt wagenwijd open bij het aanschouwen van M. en de andere mannen, die maar bleven schreeuwen tegen dat scherm. Ze gingen helemaal los. Parasociale interactie waar je u tegen zegt. We konden geen kant op. Zaten er tussen en namen nog maar een slokje van het een en ander, rustig afwachtend waar het heen zou gaan met onze Nederlandse voetballers. Het resulteerde in 0-0. Sommige baalden van een gelijke stand, anderen hadden 'het al aan zien komen', weer anderen vloekten omdat de volgende wedstrijd op zondag zou vallen en ze 'maandag natuurlijk moesten werken.' Gelaten namen de mannen afscheid van elkaar. Niet te droevig maar ook niet al te blij.

Nu, gisteren was het dan zover. Nederland-Portugal. Dit keer geen grote groep, maar ik moet zeggen dat ik het punt heb bereikt dat ik tegen de televisie stond te blerren. 1-0 voor Portugal maakte me flink boos, een rode kaart voor Portugal blij, maar uiteindelijk waren de kaarten niet meer bij te houden. De adrenaline stroomde door me heen en na 96 minuten liep er een klein traantje over mijn wang. Owhoehoo het is over...

Mijn vriendje is een keukenprins

Twee verrassingen op een dag

Zondagochtend had M. een aangename verrassing voor Kaneel. We vertrokken al vroeg richting zee. Achterin de auto twee grote handdoeken en een koelbox met ons lievelingssapje, ice-tea, rose en lekkere broodjes en salade. Het stuk van Haarlem naar Bloemendaal stonden we even vast omdat de brug net open ging maar verder was er geen file. Op het strand huurden we twee luxe bedden en in mijn rode bikini bracht ik daar de dag door. Het was gezellig. De lucht was blauw, Maarten lief en de zee zout.

's Middags belde Fje. Ze bracht haar weekend door met haar nieuwe liefde en al gauw stonden we al bellend naar elkaar te zwaaien. Zij naast de viskar en ik naast mijn bedje. In haar blauwe bikini kwam ze naar ons toegelopen en vlak daarna hebben we even lekker staan praten. Met onze voetjes op de bodem van de Noordzee en onze handen in het water stonden we daar te praten alsof we elkaar tegenkwamen bij de supermarkt. Waren we maar vaker plotseling zo dicht bij elkaar in de buurt. Fje en ik.