15.7.07

Thelma & Louise

Gisteren was een typische zaterdag. Ik was moe van mijn stapavontuur van vrijdagavond, was desondanks vroeg uit bed gegaan wegens visite en zat 's middags met Moos aan tafel thee te drinken. Het zou 27 graden worden en dat was misschien ook zo, maar in plaats van zon waren daar enkel wolken. Toch wou Moos 'er even uit'. 'Een stuk fietsen', zo stelde zij voor. Ik zuchtte en zocht naar een alternatief. M was niet thuis, hij stond te zweten, dansen en zuipen (een wilde gok) op Dance Valley (spreek uit met een lage, donkere, ietwat hese stem en zeg geen Dence- maar DAnce Valley, dus met een volle ronde A).

Al gauw kwamen we op het idee om 'een stukje te gaan rijden' in M's auto. 'Nee, kunnen we niet maken, stel je voor dat we iemand aanrijden'... 'Kun je wel achteruit eruit draaien?' 'Ja, we doen het...' 'Het is wel gevaarlijk' 'Boeiend, we doen het'. We besloten te kiezen voor M's oude auto, de witte betrouwbare Golf die al weken onbereden voor de deur staat. Ik begon. Sleutel erin, koppeling in, in zijn achteruit en de handrem eraf. (Heerlijk, geen instructeur die roept dat ik mijn lampen vergeet en voordat ik ga rijden met twee handen de binnenspiegel goed moet zetten. Eindelijk rust.)

Moos had het volste vertrouwen in me, de buurman die zijn kozijn stond te schilderen ogenschijnlijk iets minder, maar ik hield vol, liet me niet van de kaart brengen door de schokkerige manier van achteruit bewegen en bleef lachen toen de auto afsloeg. In een prachtige lijn stuurde ik hem met zijn kontje de straat in en reed weg. Moos juichde. Op een parkeerveld verderop hebben we gereden, als Thelma en Louise die zojuist een bank hadden beroofd. Trots, licht opgefokt en vrolijk.

Met de radio aan hebben we geoefend achteruit in te parkeren. Omstebeurt stuurden we de Golf in de parkeerhaventjes. Netjes binnen de lijntjes en al draaiend aan het stuur tevreden naar elkaar kijkend. Ook leuk; een beetje playbacken op de muziek om zo aan langskomende voetgangers en fietsen te laten zien dat autorijden je geen enkele moeite kost. Na een uur vermaak besloten we het bakkie terug te rijden naar de straat. Uiteraard parkeerden we hem in een andere parkeerhaven; leuk voor M tijdens zijn terugkomst van DAnce Valley.

1 opmerking:

moos zei

We hadden door moeten rijden, gewoon alsmaar rechtdoor en bij T-splitsingen 'omstebeurt' links of rechts kiezen. Dagen rijden, rijden, rijden, dat moet fantastisch zijn! Op een goeie dag gaan we een roadtripje doen kaneel, open wagen en iedereen die ons gaat missen (omdat we niet zeker weten hoe lang we gaan) mag op de achterbank hoppen, geen probleem.