K a n e e l

Gewoon helemaal goed

Er komt een dag, dat je over voetbal moet schrijven. En die dag is nu aangebroken. Het is niet dat ik voetbal vreselijk vind, maar ik denk er gewoon nooit aan. Laatst kwam ik erachter dat het EK begonnen was. Ik belde een vriend van mij en hoorde 'Engeland-Frankrijk speelt Kaneel-ik bel je straks terug-klik'. En toen mocht Nederland. Iedereen in rep en roer. Helaas, helaas, ik met mijn drukke weekschema moest die avond oppassen en kon dus niet mijn vrienden vergezellen in de kroeg. In plaats daarvan lag ik alleen op de bank wat te zappen. Vond geen zak aan die wedstrijd. De volgende dag kreeg ik het gevoel dat ik de enige was. De rest van Nederland had het een súúúperspannende game gevonden.

Afgelopen zaterdag waren onze jongens weer aan de beurt. Ik had een verjaardag en zat in de tuin te babbelen met wat meiden. De moeder van de jarige Jet stormde naar buiten wanneer er gescoord werd en ik haaste me dan naar binnen om de herhaling te kijken. En ik geef toe, die wedstrijd was spannend. Ondanks dat ik er slechts stukjes van zag. En zowaar kreeg ik de voetbalsmaak licht te pakken.

Vanavond speelde Denemarken tegen Zweden. Ik was voor Zweden. Ik bedoel Kopenhagen was een leuke stad, maar in Stockholm waren de mannen gewoon honderd keer mooier. Vandaar dat de keuze snel was gemaakt. Een vriend van mij heeft een Zweedse vader en moest vanavond helaas werken. Daarom hield ik hem telefonisch op de hoogte. Volop vreugde bij de goals en veel hoop bij de achterstand. Ik lette vreselijk goed op en vertelde als een echte verslaggeefster hoe Larsson de eerste punt binnen haalde en over de vele corners. En het mooiste gebeurde twee minuten voor het einde. Op de valreep een prachtige gelijkmaker. Jonson stond daar gewoon en hij trapte die bal, hij trapte die bal gewoon, gewoon in het doel. Gewoon helemaal goed.