Typisch Kaneel
En opeens barstte het los. Emmers vol met regen vielen de hemel uit. Ik schuilde in de portiek van Dolcis. 'Net in mijn rookpauze', zei de verkoopster lichtelijk geirriteerd. Ik lachte gemoedelijk naar haar en zei 'het zal zo wel weer droog worden.' Maar helaas. Ik liep verder en ontdekte dat mijn laars kapot was. Net vandaag, met deze heftige plensbuien en windstoten lieten mijn prachtige bruine leren laarzen me in de steek. Heel vervelend vond ik, en daarom kocht ik een trui voor mezelf. Een citroengele trui(prachtig bij de bruin gebronsde huid) met capuchon en op de linkerborst een soort wapen waaronder staat 'Omnia Vincit Amor' (Snif... wat mooi) Een pleister op de wond voor mijn kapotte laars en natte sok.
Thuis aangekomen verwisselde ik de laarzen voor zwarte gympjes en vrolijk huppelde ik de dag door. Mede door de tekst op mijn truitje dacht ik dat er niets meer mis kon gaan. Maar Kaneel zou Kaneel niet zijn op die manier. En ja hoor. Stapte zojuist in een immense plas waardoor beiden voeten alsnog nat werden en ontdekte toen ik voor de spiegel stond een inktvlek op de trui. Midden voor. Als hij er niet meer uitgaat vraag ik wel of mijn moeder er een lieveheersbeestje op borduurt, zoals ze vroeger deed op de kapotte knieen van m'n spijkerbroek. Sommige dingen veranderen blijkbaar nooit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten