K a n e e l

Verwendagje

Vanochtend m'n tenen verteld dat aankomende zomer minder luieren wordt dan zij gewend zijn. Die grote begon meteen te jammeren. Dat ik al zoveel werkte en wat er dan aan de hand was. Ik zeg laat me eens uitpraten man. Dus ik zeg zo we gaan twee maandjes werken in Frankrijk. Die kleine aan de rechterkant één en al oor. Ze weet altijd het positieve van iets in te zien. Begon dus gelijk over al die Franse mannentenen. Ze is dol op Zuid Europeze voeten. Die grote bleef maar zeiken. Ik zeg nu is het genoeg. We maken er een dolle dag van. Alle tien begonnen ze te juichen. Toen heb ik de roze naggellak tevoorschijn gehaald. De schatten een mooi kleurtje gegeven. Als klap op de vuurpijl mochten ze de hele dag in de teenslippers en vanavond in bad. Flink gescrubt en voorzien van Zwitsal. En nu wil ik de kleine rakkers niet meer horen.