Amsterdamse straatjes
De eerste keer dat ik door Utrecht fietste voelde ik me heel cool. Daar zat ik dan, op de fiets, en ik slingerde door de straten van Utrecht. Zie mij! Normaal liep ik er wel eens, als ik had gewinkeld. Dan liep ik met wat tasjes in m'n armen of een puntzakje patat. Lekker een dagje naar Utrecht en dan weer lekker terug met de trein. Ook leuk, maar niet echt cool. Maar goed die fiets werd al snel gejat en degene die ik nu heb is ook niet echt een vervoersmiddel om over naar huis te schrijven. Tegenwoordig vind ik er eigenlijk geen zak meer aan. Er rammelt ook altijd wel wat aan m'n fiets. Of m'n gescheurde jasbeschermer schuurt weer tegen het slot, of er is weer geen plek om dat ding te stallen. De eerste keer dat ik door Amsterdam fietste was toen ik een keer ging eten bij Rein. Ik sprong achterop en we sjeesden door de drukke straten naar de supermarkt. We sjeesden alle suffe voetgangers voorbij en ik vond mezelf zo cool en ik hoopte dat iedereen zou denken 'dat meissie woont vast op de Herengracht.' Toen wist ik geloof ik nog niet dat men in de grote stad helemaal niet op elkaar let. Toch beken ik eerlijk dat ik fietsen door Amsterdam nog steeds het einde vind. Gisteren zat ik achterop bij een klasgenootje toen we op weg waren naar het Fotomuseum. We reden langs het water en we reden door een leuk wijkje. We reden door een hip straatje waar meubels werden gelost en we reden langs een bloemenmarkt. 'Goedemorgen dames!', zei een gezellige meneer. 'Goedemorgen meneer' zei ik, en bungelde gezellig met m'n voeten boven de Amsterdamse straatjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
11 opmerkingen:
Dat gevoel, dat blijft. Ik heb het nog steeds! of ik nou loop of fiets, ik geniet er ontzettend van. Je hebt gelijk dat mensen in de grote stad niet op elkaar letten... of lijkt dat maar zo, stiekempjes kijkt iedereen naar je, en veroordelen ze wat je aan hebt en wat je doet. Heerlijk is het!
kusje!Rein
Wauw ja, het klinkt ook verschrikkelijk COOL. Je weet toch hoe ik altijd over jou opschep, mijn hippe vriendinnetje uit Utrecht? :D
Door een 'echte' stad wandelen (zeg een Utrecht, niet een Enschede) geeft zo'n lekker anoniem gevoel. Zoveel mensen, zoveel te zien. Jij kijkt, zij kijken terug. En bij het volgende gezicht ben je het vorige alweer vergeten. Dat mis ik wel ja, hier in het oosten des lands.
Achterop zitten op de fiets is het leukst in Amsterdam. Dan kun je alles goed zien. Gelukkig kon ik de bruggen met enige snelheid aan. Volgende keer mag je gerust weer achterop springen hoor.
Ja die bruggen dat is voor jou geen enkel probleem! Ik spring snel weer achterop voor een city tripje :)!
Maar daar hoef ik m'n haar toch niet voor los te gooien, mallerd.
Ik kan me haar niet eens los gooien: het is kort. :s
Groetjes,
Saskia
Verdorie, wat een indruk maak ik weer. Schrijf ik me i.p.v. m'n. Stom.
Gewoon lekker jezelf corrigeren Saskia, niet in de tekst maar in de kantlijn, precies zoals het moet volgens ons juffie!
Ja zeg, ga een beetje op m'n scherm zitten kliederen. :P
Ik moet opeens denken aan Turks Fruit
(NIET het boek, maar gewoon de film)
du duuu du du du duu, du duuu du du du duu!
Een reactie posten