Portofoongrappen
Ook dit jaar was ik er weer bij. Disney on Ice van Féld Entertainment! Moos Froukje en ik reisden af naar de Brabanthallen om daar alle popcorn-vretende-gezinnetjes, gescheiden vaders met kind'ren en semi romantische stelletjes vóór Mickey's spectaculaire aanvang van de show op hun niet-lekker-zittende groene of rode klapstoeltje te krijgen. En let wel, in het goede vak, op de goede rij en op de juiste plaats. En blijven zitten lelijke Brábó!
Als je jonge benen het nog aankunnen de tribunes op en af te rennen, je het niet moeilijk vindt van 1 tot 25 in de lengte en 1 tot 33 in de breedte te tellen, je niet misselijk wordt twaalf uur lang in een zweem van suikerspinnen en popcorn te werken en je hartstikke dol bent op Disney muziek dan is dit best een leuk baantje. En niet moeilijk. Zo denken wij.
Andere 'ushers' scheppen graag op. Die rennen graag nog snel even voor de ijsbak langs. In de hoop dat 5500 mensen naar ze kijkt. En het allerstoerste; de portofoon. De portofoon is uiteraard een handig communcatiemiddel om in contact te blijven met je collega's op de andere tribunes. In noodgevalletjes. Maar over het algemeen wordt de portofoon gebruikt voor nonsens. 'Susan voor Danielle' -'...'-'Zeg het maar'-'...'-'Eh ik sta hier op L3 en er is een meneer en die heeft echt hele lange benen en nu wil hij graag op de hoek zitten'- 'Kun je dat nog een keer herhalen?'-'Ik sta hier op L3 en er is een meneer en die heeft echt hele lange benen en nu wil hij graag op de hoek zitten'-'Waar sta je?'-'L3'-'Susán?'-'Zeg het maar'-'Zoek het even lekker zelf uit'-'Oké búúdááánkt'-'Gráág gedáán'.
Moos en ik keken elkaar gapend aan bij het horen van dit soort gesprekken. En kwamen zo op het idee van enkele portofoongrappen. De eerste; twee onbekende namen roepen. 'Vincent voor Petra!'/''Nellie, dit is Hans, hoor je me?'. De tweede; 'knock knock...' in de portofoon zeggen. Wat leek het ons leuk als één van onze vijfentwintig collega's zou zeggen: 'Who's there?' En dat wij dan in koor zouden roepen: 'Mickey' ('Mickey who?') 'Mickey Mouse!' De derde; 'Minnie voor Goofy'-'Zeg het maar!'-'Heb je m'n oren gezien?' Maar helaas. Op een reactie van de andere ushers konden we niet rekenen. We hebben uiteraard wel om onszelf gelachen. En hard ook.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Porto's zijn eigenlijk hele nare dingen. Op de meest ongelukkige momenten beginnen ze in je oor te tetteren, en moet je in al het gekraak (want de zendertjes mogen niet sterker van de hollandse wetgeving, olé) uitmaken of het voor jou bedoeld of relevant is. De meest geziene handeling met porto's? Hand over de luidspreker om dat kwaak-ding de mond te snoeren.
Dan heb je de mensen die het protocol niet begrijpen. Bijvoorbeeld "Piet, hier Jan". Omdat je bij het eerste woord nog niet geconcentreerd bent, en mensen vaak de zendknop pas indrukken nadat ze beginnen met praten, komt het helemaal niet over.
Drie naamgenoten op hetzelfde kanaal zijn wel humor. "Joost aan Joost!". Futloos geklets tijdens saaie nachtdiensten ook. Kanaalsurfen kan soms best lollig zijn. En uiteraard moet de ongeschreven regel "geen vrouwen op de porto!" af en toe herhaald worden.
Nee, geef die porto maar aan iemand anders. Hoewel twee porto's, met de bedrading gekruisd over je rug van heup naar schouder dan wel weer die Rambo-look geeft. ;-)
was dit alex?
Heya anonymous, dat was inderdaad Alex. Hij verhult zijn schrijfstijl jammergenoeg niet erg makkelijk.
Een reactie posten