K a n e e l

Doorgaan

Na vier grieperige, huiselijke dagen nam ik vanmorgen een douche en trok ik een spijkerbroek aan. Dat voelt dan zo fijn, na vier dagen. Die broek zit ook opeens vier keer beter. Ik kon mezelf amper niet meer voor de geest halen met leuke kleren aan, make-up op m'n wangetjes en ogen en gekamd haar. Vergriept was ik. Het was de hoogste tijd een frisse neus te halen en zo kwam het dat ik mijn laarzen aantrok en Sennah haar riem omdeed. Diep weggedoken in mijn sjaal maakte ik een ommetje.

De mannen in de oranje pakken waren alweer druk bezig met het leegbaggeren van de sloot en de bakker opende zojuist haar deuren. Alles is gewoon doorgegaan ondanks mijn ziektebed, dat vind ik nou zo mooi he. Dat jullie me gewoon even laten uitzieken thuis, maar het werk niet laten liggen. Dat er gewoon straten worden gemaakt en dat de winkels open en dicht gaan op gebruikelijke tijden, dat honden worden uitgelaten door hun baasjes en dat mensen die zich fris en fruitig voelen gewoon wel lekker naar school zijn geweest. Dat waardeer ik nou echt.