26.4.06

Je verjaardag

Vroeger was je verjaardag een dag waarop je nergens aan hoefde te denken. Je zocht een spetterende feestoutfit uit en de rest werd geregeld. Als je wakker werd hingen er slingers, het ontbijt stond klaar, kado's lagen verspreidt op tafel en vanaf dat moment wist je en voelde je; 'ik ben jarig.' Je ging jarig naar school, trakteerde jarig en ging jarig de klassen rond. En dat ging zo de hele dag door. Soms was je natuurlijk wel eens jarig in het weekend en ging je niet naar school, maar toch hoefde je om niets te bekommeren. Ik in ieder geval niet. De grootste keuzes die ik maakte waren die tussen appelkruimel of kersenvlaai, lasagne of een gezellige gourmet.

Tegenwoordig gaat dat wel anders. In het kader van school moesten we laatst op school roepen op welke dag we bij een opname konden zijn. '26 april?' opperde iemand. Ik knikte volmondig ja, terwijl Moos verschrikt opkeek en zei 'dan kan ik niet'. Ach natuurlijk, d'r verjaardag! Het is vreemd. Op de een of andere manier heb je op je verjaardag het idee dat je die dag niets kan plannen, je bent jarig! Onzin natuurlijk, en al helemaal op een woensdagochtend. Iedereen is aan het werk of de studie; onverwachts bezoek hoef je om negen uur 's ochtends niet te verwachten. Het ontspannende aspect aan het fenomeen verjaardag is als je het aan mij vraagt ook volkomen verdwenen op latere leeftijd. Sterker nog, je staat de hele dag te sloven. Schoonmaken, opruimen, zware boodschappen, geld uitgeven, bakken en kokkerellen en je gasten plezieren. Moos en ik hebben de grootste voorbereidingen al getroffen. Het wordt tijd dat de kaarsjes op de taart worden uitgeblazen.

Geen opmerkingen: