Gemengde gevoelens
M'n spontane zomervakantie plannen beginnen serieuze vormen aan te nemen. Aanstaande donderdag word ik in alle vroegte verwacht op een of ander station in het zuidoosten des lands gewapend met een warme pyjama, verkleedkleren (liefst gekke) 25 euro zakgeld en een goed humeur.
En dan zal ik in vier dagen klaar gestoomd worden voor de zomer. Lekker gek doen met blije kinderen. Ik vraag me af wat ik mezelf aan doe en heb zin om het hele plan af te blazen. Niks vier dagen druk zijn met vreemdelingen maar gewoon vier dagen lekker thuis blijven. De verleiding is groot.
29.3.04
25.3.04
Vogelfreaks en kaasfonduers
Ik kan zien met welke zoekwoorden mensen op mijn weblog belanden. En dit doe ik dan ook graag. Een aantal recente voorbeelden:
Kaasfonduen Amsterdam
Kamermeisjes gevraagd
Personeel strandtenten
Bejaarden oppas Limburg
Nieuwe lentemode
Geen bericht slecht bericht
Dalyan vogels
Hoogslaper student
Venz hagelslag
Helaas, geen schokkende feiten. Maar wel een geinig gegeven dat al deze onbekende hagelslagfans, vogelfreaks, kaasfonduers, trendwatchers en studenten hier terecht zijn gekomen. En dat de bejaarden oppas in Limburg inmiddels gevonden moge zijn!
Ik kan zien met welke zoekwoorden mensen op mijn weblog belanden. En dit doe ik dan ook graag. Een aantal recente voorbeelden:
Helaas, geen schokkende feiten. Maar wel een geinig gegeven dat al deze onbekende hagelslagfans, vogelfreaks, kaasfonduers, trendwatchers en studenten hier terecht zijn gekomen. En dat de bejaarden oppas in Limburg inmiddels gevonden moge zijn!
Fiasco van de week
Vanmiddag stond ik in de rij bij Hennes, met in de armen een vreselijk nonchi trainingsbroekje (zwart, met een guitige rood/witte streep op de zijkant en een brede elastieken band aan de bovenkant) en een paar vreselijk schetige oorbellen met vlindertjes kom ik er achter dat ik geen pinpas bij me heb. Ik baalde als een stekkerdoos.
Ik kan me dus heel moeilijk neerleggen bij situaties. Na enig logisch denkwerk bedacht ik me dat m'n pinpas nog in Moos haar vestje zat dat ik geleend had en na een kort belletje werd dat me bevestigd. Mijn portomonnee bevatte 17 cent en ook droeg ik geen kadobonnen bij me. Ik had de kleding terug moeten hangen en weg moeten lopen maar ik heb zeker nog een kwartier staan brainstormen naar oplossingen. Die er natuurlijk niet kwamen.
Broekje blijf hangen waar je hangt ik kom je morgen halen.
Vanmiddag stond ik in de rij bij Hennes, met in de armen een vreselijk nonchi trainingsbroekje (zwart, met een guitige rood/witte streep op de zijkant en een brede elastieken band aan de bovenkant) en een paar vreselijk schetige oorbellen met vlindertjes kom ik er achter dat ik geen pinpas bij me heb. Ik baalde als een stekkerdoos.
Ik kan me dus heel moeilijk neerleggen bij situaties. Na enig logisch denkwerk bedacht ik me dat m'n pinpas nog in Moos haar vestje zat dat ik geleend had en na een kort belletje werd dat me bevestigd. Mijn portomonnee bevatte 17 cent en ook droeg ik geen kadobonnen bij me. Ik had de kleding terug moeten hangen en weg moeten lopen maar ik heb zeker nog een kwartier staan brainstormen naar oplossingen. Die er natuurlijk niet kwamen.
Broekje blijf hangen waar je hangt ik kom je morgen halen.
23.3.04
Opgefokt
Ik ben vreselijk opgefokt. Al de hele dag. Is het de lente? Is er storm op komst? Ben ik verliefd? Sinds ik wakker ben loop ik al de hele dag te lachen en te zingen. Vrijwillig ben ik naar het station gelopen in plaats van de bus te nemen en op school kon ik met veel pijn en moeite recht op mijn stoel blijven zitten. Daar komt bij dat ik me vandaag aan niemand heb geërgerd. Niet aan mensen uit m'n projectgroepje, niet aan dringende mensen op het station, nobody. Op m'n werk had ik vanavond zin om rondjes te rennen. Momenteel ben ik nog veel te opgefokt om al te gaan slapen.
Hebben andere meisjes hier ook last van? Reageer o.v.v. oproepje 316.
Ik ben vreselijk opgefokt. Al de hele dag. Is het de lente? Is er storm op komst? Ben ik verliefd? Sinds ik wakker ben loop ik al de hele dag te lachen en te zingen. Vrijwillig ben ik naar het station gelopen in plaats van de bus te nemen en op school kon ik met veel pijn en moeite recht op mijn stoel blijven zitten. Daar komt bij dat ik me vandaag aan niemand heb geërgerd. Niet aan mensen uit m'n projectgroepje, niet aan dringende mensen op het station, nobody. Op m'n werk had ik vanavond zin om rondjes te rennen. Momenteel ben ik nog veel te opgefokt om al te gaan slapen.
Hebben andere meisjes hier ook last van? Reageer o.v.v. oproepje 316.
21.3.04
Waar rook is is vuur
Mijn haar ruikt naar vuur. Ik vind vuur lekker ruiken. En ik vind het stoer als je haar naar vuur ruikt. Anderen mensen zullen, als ze aan m'n haar ruiken, denken dat ik de hele nacht bij een vuurkorf heb gezeten. Met een stel goede vrienden en een glas wijn. Lekker vuurtje. Lekker wijntje. Lekker zitten.
Jammergenoeg niets van dit alles. Mijn haar ruikt naar vuur omdat ik vandaag gewerkt heb in het restaurant. En ik ben minstens honderd keer langs de open haard gelopen. Iets minder stoer verhaal. Maar als jij je mond houdt dan doe ik dat ook. En dan kunnen andere mensen best aan m'n haar ruiken en bovenstaand scenario voor ogen hebben. We hoeven niet te liegen, wees niet bang. We houden gewoon wijselijk onze mond.
Mijn haar ruikt naar vuur. Ik vind vuur lekker ruiken. En ik vind het stoer als je haar naar vuur ruikt. Anderen mensen zullen, als ze aan m'n haar ruiken, denken dat ik de hele nacht bij een vuurkorf heb gezeten. Met een stel goede vrienden en een glas wijn. Lekker vuurtje. Lekker wijntje. Lekker zitten.
Jammergenoeg niets van dit alles. Mijn haar ruikt naar vuur omdat ik vandaag gewerkt heb in het restaurant. En ik ben minstens honderd keer langs de open haard gelopen. Iets minder stoer verhaal. Maar als jij je mond houdt dan doe ik dat ook. En dan kunnen andere mensen best aan m'n haar ruiken en bovenstaand scenario voor ogen hebben. We hoeven niet te liegen, wees niet bang. We houden gewoon wijselijk onze mond.
19.3.04
Geen bericht is slecht bericht
Het is vrijdag, en we komen samen... sms al je namen, en vergeet niet die ene dame (es em es...) Stuur maar door, stuur maar door, pass maar door, pass maar door, geef maar door, geef maar door, zend maar door... Je kent dat liedje wel. Van de Hi reclame. Elke vrijdag tussen vijf en zeven Hi happy hour; smsen voor de helft van de prijs.
De reden dat ik destijds een abonnement afsloot bij Hi had eigenlijk alles te maken met de televisie commercial. Je zag een meisje vrij chill op de bank hangen die zonder dat ze haar telefoon aan haar oor hield aan het bellen was omdat ze toch vreselijk veel belminuten kreeg per maand. Ik identificeerde me met haar en moest en zou een Hi abonnement hebben. En nu zegt iedereen 'Heb jij Hi?' 'Eeecht?' 'Weet je hoe duur KPN is?' 'Dat is echt de duurste aanbieder hoor!' 'Wist je dat niet?' 'Eeecht niet?' Nou ja duur, duur, duur... Per maand betaal ik best een hoge prijs. Terwijl ik nooit bel zonder de telefoon aan m'n oor te houden zoals het meisje van de reclame. Maar goed, je gaat met iemand in zee en ik blijf trouw aan KPN.
En nu hebben ze dus weer zo'n leuke reclame. Met die 'es em eees' song. En ja, weer zweept die reclame me op. Elke vrijdag ben ik licht gespannen omdat ik het happy hour altijd vergeet. Tot vanavond! Terwijl ik aan het werk was had ik opeens het 'es em eees' mannetje op m'n netvlies. Ik ben naar de wc gehold en heb als een gek vier berichtjes verstuurd. Vier voor de prijs van twee! Want onthoud; geen bericht is slecht bericht, geen bericht is slecht bericht, geen bericht is slecht bericht...
Het is vrijdag, en we komen samen... sms al je namen, en vergeet niet die ene dame (es em es...) Stuur maar door, stuur maar door, pass maar door, pass maar door, geef maar door, geef maar door, zend maar door... Je kent dat liedje wel. Van de Hi reclame. Elke vrijdag tussen vijf en zeven Hi happy hour; smsen voor de helft van de prijs.
De reden dat ik destijds een abonnement afsloot bij Hi had eigenlijk alles te maken met de televisie commercial. Je zag een meisje vrij chill op de bank hangen die zonder dat ze haar telefoon aan haar oor hield aan het bellen was omdat ze toch vreselijk veel belminuten kreeg per maand. Ik identificeerde me met haar en moest en zou een Hi abonnement hebben. En nu zegt iedereen 'Heb jij Hi?' 'Eeecht?' 'Weet je hoe duur KPN is?' 'Dat is echt de duurste aanbieder hoor!' 'Wist je dat niet?' 'Eeecht niet?' Nou ja duur, duur, duur... Per maand betaal ik best een hoge prijs. Terwijl ik nooit bel zonder de telefoon aan m'n oor te houden zoals het meisje van de reclame. Maar goed, je gaat met iemand in zee en ik blijf trouw aan KPN.
En nu hebben ze dus weer zo'n leuke reclame. Met die 'es em eees' song. En ja, weer zweept die reclame me op. Elke vrijdag ben ik licht gespannen omdat ik het happy hour altijd vergeet. Tot vanavond! Terwijl ik aan het werk was had ik opeens het 'es em eees' mannetje op m'n netvlies. Ik ben naar de wc gehold en heb als een gek vier berichtjes verstuurd. Vier voor de prijs van twee! Want onthoud; geen bericht is slecht bericht, geen bericht is slecht bericht, geen bericht is slecht bericht...
17.3.04
Zo vrij als een vogeltje
Vandaag was ik van plan achter m'n computer te kruipen en aan een boekrecensie te werken voor school maar wie dat met dit weer vrijwillig besluit te doen is gek. Ik ben met Moos naar Den Haag afgereisd met als eindbestemming Scheveningen. De wind door de haren, de zon op de bol, het zand in de gympen. We hebben door de branding gebanjerd en gekeken naar al die stoere mannen die bezig zijn met het opbouwen van de strandtenten. Cappuccino gedronken bij Bora Bora en Italiaans ijs gegeten op de boulevard.
Zojuist liep ik met het zand nog in m'n schoenen even naar de supermarkt voor koffie, melk en jodenkoeken en daar laadden de zojuist van het werk terug gekomen zakenmannetjes, nog strak in het pak, hun mandjes vol met avondeten. Hele dag op kantoor gezeten, sneu gewoon. Maar goed, zo vrij als een vogeltje of niet; laat het voor altijd dit weer blijven.
Vandaag was ik van plan achter m'n computer te kruipen en aan een boekrecensie te werken voor school maar wie dat met dit weer vrijwillig besluit te doen is gek. Ik ben met Moos naar Den Haag afgereisd met als eindbestemming Scheveningen. De wind door de haren, de zon op de bol, het zand in de gympen. We hebben door de branding gebanjerd en gekeken naar al die stoere mannen die bezig zijn met het opbouwen van de strandtenten. Cappuccino gedronken bij Bora Bora en Italiaans ijs gegeten op de boulevard.
Zojuist liep ik met het zand nog in m'n schoenen even naar de supermarkt voor koffie, melk en jodenkoeken en daar laadden de zojuist van het werk terug gekomen zakenmannetjes, nog strak in het pak, hun mandjes vol met avondeten. Hele dag op kantoor gezeten, sneu gewoon. Maar goed, zo vrij als een vogeltje of niet; laat het voor altijd dit weer blijven.
Reuk
Vroeger was ik er altijd zo gek op als m'n moeder de bus met koffie bijvulde. Die geur van gemalen koffie maakte me vreselijk gelukkig evenals de geur van verse thee. Ik spaarde de lege zakjes en rook net zo lang aan ze tot de geur er vanaf ging.
Nu zal ik jullie iets vertellen over tic tac doosjes. Ik vind tic tac snoepjes best lekker maar nog liever ruik ik aan een leeg tic tac doosje. Probeer het thuis maar eens, en kijk wat je er van vindt. Mocht ik nu veel vreemde reacties krijgen dan beloof ik jullie dat ik hulp zoek. Omdat ik geen idee heb hoe er gereageerd gaat worden blijf ik liever anoniem.
Een boogschuttertje.
Vroeger was ik er altijd zo gek op als m'n moeder de bus met koffie bijvulde. Die geur van gemalen koffie maakte me vreselijk gelukkig evenals de geur van verse thee. Ik spaarde de lege zakjes en rook net zo lang aan ze tot de geur er vanaf ging.
Nu zal ik jullie iets vertellen over tic tac doosjes. Ik vind tic tac snoepjes best lekker maar nog liever ruik ik aan een leeg tic tac doosje. Probeer het thuis maar eens, en kijk wat je er van vindt. Mocht ik nu veel vreemde reacties krijgen dan beloof ik jullie dat ik hulp zoek. Omdat ik geen idee heb hoe er gereageerd gaat worden blijf ik liever anoniem.
Een boogschuttertje.
14.3.04
12.3.04
Vroege Vogel
Vanmorgen ben ik zowaar om zeven uur opgestaan. De schattige polyfone wake-up-tune op m'n telefoon doet me eerder teruggaan naar dromenland dan dat ik er echt wakker van schrik en zo kwam ik op het idee om mijn foeilelijke doch degelijke wekkerradio weer eens tevoorschijn te toveren. En het heeft mogen baten! Om zeven uur brulde de radio door m'n kamer. Na twee keer de snooze knop in te hebben gedrukt ben ik uit bed gerold, heb thee gezet, crackers gegeten en mezelf 'ready for school' gemaakt. Wegens een navigatiefoutje miste ik de trein van 8:02 maar om 8:16 zat ik er toch echt in en dat vond ik een hele prestatie. (Ik belde m'n vader nog even om iets door te geven en hij kon het niet geloven dat ik het écht was). Van kwart voor negen tot half 3 heb ik op school gezeten. Voor m'n gevoel is het nu al vér na zessen. Wat kan een dag lang duren; heerlijk. Tot zover dit avontuur waar ik zoals je merkt redelijk trots op ben. Een memorabel moment in de geschiedenis van Kaneel. Laten jij en ik het niet snel vergeten.
Vanmorgen ben ik zowaar om zeven uur opgestaan. De schattige polyfone wake-up-tune op m'n telefoon doet me eerder teruggaan naar dromenland dan dat ik er echt wakker van schrik en zo kwam ik op het idee om mijn foeilelijke doch degelijke wekkerradio weer eens tevoorschijn te toveren. En het heeft mogen baten! Om zeven uur brulde de radio door m'n kamer. Na twee keer de snooze knop in te hebben gedrukt ben ik uit bed gerold, heb thee gezet, crackers gegeten en mezelf 'ready for school' gemaakt. Wegens een navigatiefoutje miste ik de trein van 8:02 maar om 8:16 zat ik er toch echt in en dat vond ik een hele prestatie. (Ik belde m'n vader nog even om iets door te geven en hij kon het niet geloven dat ik het écht was). Van kwart voor negen tot half 3 heb ik op school gezeten. Voor m'n gevoel is het nu al vér na zessen. Wat kan een dag lang duren; heerlijk. Tot zover dit avontuur waar ik zoals je merkt redelijk trots op ben. Een memorabel moment in de geschiedenis van Kaneel. Laten jij en ik het niet snel vergeten.
11.3.04
Roeping
Vanmorgen in de bus zat ik tegenover een man die een baby op schoot had. (Wie heeft het verzonnen om in de bus zogenaamde treinzitjes te maken; alsof vooruit rijden al niet vreselijk genoeg is.) Het kindje strekte zijn armpjes naar mij en begon breeduit te lachen. In het gangpad zat een Marokkaans meisje in een buggy die naar me zwaaide. Op het station gaf ik een jongetje een hand die niet van de roltrap af durfde (zijn moeder had al haar handen vol met tassen en nog meer kinderen) en in de trein speelde ik 'ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet' met een meisje van een jaar of zes. Misschien moet ik er eens over na gaan denken om te solliciteren als nanny bij Connexxion of NS. Moge het duidelijk zijn wat mijn roeping is.
Vanmorgen in de bus zat ik tegenover een man die een baby op schoot had. (Wie heeft het verzonnen om in de bus zogenaamde treinzitjes te maken; alsof vooruit rijden al niet vreselijk genoeg is.) Het kindje strekte zijn armpjes naar mij en begon breeduit te lachen. In het gangpad zat een Marokkaans meisje in een buggy die naar me zwaaide. Op het station gaf ik een jongetje een hand die niet van de roltrap af durfde (zijn moeder had al haar handen vol met tassen en nog meer kinderen) en in de trein speelde ik 'ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet' met een meisje van een jaar of zes. Misschien moet ik er eens over na gaan denken om te solliciteren als nanny bij Connexxion of NS. Moge het duidelijk zijn wat mijn roeping is.
8.3.04
Hagelslag
Ik ga altijd voor de Euro Shopper hagelslag. Die rode verpakking met een witte olifant erop die door de hagelslag walst. Je moet wat, met de kleinere beurs. Soms neigt mijn hand naar de Venz te gaan. Vastberaden pak ik normaalgesproken de goedkope variant. Vandaag niet. Ik kon me niet beheersen. De Venz hagelslag keek me trots aan. Trots op zijn 'funny's', trots op zijn 'schenktuit' van karton, trots op de grappen en grollen achterop de verpakking. De Euro Shopper keek me zielig aan. Niks moppentrommel, niks schenktuit. In plaats hiervan zo'n sneu half circkeltje dat met de duim naar binnen gedrukt kan worden (en vervolgens weer naar buiten omdat het de hagelslag anders tegen houdt). Niks funny's of andere verrassingen. M'n hand greep de Venz en drukte het pak in m'n mandje. Ik ben doorgelopen en heb niet meer omgekeken naar het schap met broodbeleg. Ik durfde niet. Laf? Misschien wel ja. Maar laat ik daar nu niet meer aan denken. Laat ik genieten van mijn boterham met dure hagelslag.
Ik ga altijd voor de Euro Shopper hagelslag. Die rode verpakking met een witte olifant erop die door de hagelslag walst. Je moet wat, met de kleinere beurs. Soms neigt mijn hand naar de Venz te gaan. Vastberaden pak ik normaalgesproken de goedkope variant. Vandaag niet. Ik kon me niet beheersen. De Venz hagelslag keek me trots aan. Trots op zijn 'funny's', trots op zijn 'schenktuit' van karton, trots op de grappen en grollen achterop de verpakking. De Euro Shopper keek me zielig aan. Niks moppentrommel, niks schenktuit. In plaats hiervan zo'n sneu half circkeltje dat met de duim naar binnen gedrukt kan worden (en vervolgens weer naar buiten omdat het de hagelslag anders tegen houdt). Niks funny's of andere verrassingen. M'n hand greep de Venz en drukte het pak in m'n mandje. Ik ben doorgelopen en heb niet meer omgekeken naar het schap met broodbeleg. Ik durfde niet. Laf? Misschien wel ja. Maar laat ik daar nu niet meer aan denken. Laat ik genieten van mijn boterham met dure hagelslag.
7.3.04
Jeugdsentiment
Het ei-verhaal
In de maand mei
leggen alle vogeltjes een ei.
Kom, dacht het meisje
Ik maak een reisje.
Ze was nog wel klein
maar ging toch alleen met de trein.
Ze ging langs bos en hei
en af en toe langs een wei.
Onder een eik stond een man met een geit
Die riep: "Dag kleine meid".
Ze zag een grote, dikke kei.
Die lag midden in de klei.
De vrouw naast haar zei:
''Zie eens hoe mooi ik brei".
Op de trui kwam een aardbei.
Dat is een heel karwei.
Toen aten ze allebei
een kop soep met prei.
Ze morsten op het zeil.
Vlug kwam er een man met een dweil.
In zijn haar zat een scheiding.
De man zei: ''Ik heb hier de leiding".
Onze vriend ging snel aan de arbeid
en nam toen weer afscheid.
De trein kwam aan bij een plein.
Daarnaast lag een groot terrein.
Eerst ging het meisje nog een eind lopen,
want ze moest nog pleisters kopen.
Ze lette goed op de kwaliteit
en zei: ''Het is voor mijn eigen veiligheid''.
Daarna reisde ze in het geheim naar een eiland.
Daar stond een paleis in een weiland.
Hier wooonde een keizer, die zei: ''Wat geinig!
Een feit is, zulke leuke meisjes, zien we hier weinig!"
Einde.
Het ei-verhaal
In de maand mei
leggen alle vogeltjes een ei.
Kom, dacht het meisje
Ik maak een reisje.
Ze was nog wel klein
maar ging toch alleen met de trein.
Ze ging langs bos en hei
en af en toe langs een wei.
Onder een eik stond een man met een geit
Die riep: "Dag kleine meid".
Ze zag een grote, dikke kei.
Die lag midden in de klei.
De vrouw naast haar zei:
''Zie eens hoe mooi ik brei".
Op de trui kwam een aardbei.
Dat is een heel karwei.
Toen aten ze allebei
een kop soep met prei.
Ze morsten op het zeil.
Vlug kwam er een man met een dweil.
In zijn haar zat een scheiding.
De man zei: ''Ik heb hier de leiding".
Onze vriend ging snel aan de arbeid
en nam toen weer afscheid.
De trein kwam aan bij een plein.
Daarnaast lag een groot terrein.
Eerst ging het meisje nog een eind lopen,
want ze moest nog pleisters kopen.
Ze lette goed op de kwaliteit
en zei: ''Het is voor mijn eigen veiligheid''.
Daarna reisde ze in het geheim naar een eiland.
Daar stond een paleis in een weiland.
Hier wooonde een keizer, die zei: ''Wat geinig!
Een feit is, zulke leuke meisjes, zien we hier weinig!"
Einde.
4.3.04
Sprookjesachtig
Moos en ik stonden vanavond in de rij bij Albert Heyn. Hij en zijn vriend in de rij naast ons. Hij ging vast richting uitgang, nog even sigaretten halen. Hij. Lang, groot, (zeer nonchi) blond haar, zo'n (stoere) jas met een capuchon afgezet met een plouzy rand en een lekker zonnebank kleurtje. In de drukte stootte hij tegen me aan (de heup) waarop ik mijn 'ow-geen-probleem-lach' lachte en verloor hem toen uit het oog wegens het betalen van m'n avondeten. Met de boodschappen in de tas staken Moos en ik de straat over om mijn foto's op te halen bij Kruidvat. In die winkel verbleven we ongeveer tien minuten.
Bij het verlaten van het pand, je raadt het al, kwam Hij net aanlopen zodat we ons op enkele meters afstand van de boys bevonden. Moos merkte op dat 'dit' geen toeval kon zijn en ook ik dacht vrijwel onmiddellijk aan Het Lot. Nu, het kan nog gekker want de jongens sloegen geheel onverwacht Mijn straatje in. Ultra relaxed liepen wij door tot nummer acht en zagen de mannen ergens links af staan. En jawel, hij keek nog even naar me. Hij denkt vast de hele avond al aan me. Het is dat ik geen hond heb die uitgelaten moet worden. Hij baalt natuurlijk als een stekker dat ik me niet meer vertoond heb. Logisch, logisch... Maar geloof me, we zien elkaar vast snel weer en dan worden we vreselijk verliefd.
(En ze leefden nog lang en gelukkig)
Moos en ik stonden vanavond in de rij bij Albert Heyn. Hij en zijn vriend in de rij naast ons. Hij ging vast richting uitgang, nog even sigaretten halen. Hij. Lang, groot, (zeer nonchi) blond haar, zo'n (stoere) jas met een capuchon afgezet met een plouzy rand en een lekker zonnebank kleurtje. In de drukte stootte hij tegen me aan (de heup) waarop ik mijn 'ow-geen-probleem-lach' lachte en verloor hem toen uit het oog wegens het betalen van m'n avondeten. Met de boodschappen in de tas staken Moos en ik de straat over om mijn foto's op te halen bij Kruidvat. In die winkel verbleven we ongeveer tien minuten.
Bij het verlaten van het pand, je raadt het al, kwam Hij net aanlopen zodat we ons op enkele meters afstand van de boys bevonden. Moos merkte op dat 'dit' geen toeval kon zijn en ook ik dacht vrijwel onmiddellijk aan Het Lot. Nu, het kan nog gekker want de jongens sloegen geheel onverwacht Mijn straatje in. Ultra relaxed liepen wij door tot nummer acht en zagen de mannen ergens links af staan. En jawel, hij keek nog even naar me. Hij denkt vast de hele avond al aan me. Het is dat ik geen hond heb die uitgelaten moet worden. Hij baalt natuurlijk als een stekker dat ik me niet meer vertoond heb. Logisch, logisch... Maar geloof me, we zien elkaar vast snel weer en dan worden we vreselijk verliefd.
(En ze leefden nog lang en gelukkig)
Au!
Ken je dat? Je verbrandt één pixel van je tong. Je voelt dat de hele dag. Je baalt er de hele dag van. Ken je dat? Grootste boosdoeners zijn kaas (tosti's) en melk (hot chocolate)... Ken je dat? Nu, voor iedereen die dit kent, ik maak dit geregeld mee en snap als de beste wat je doormaakt. Ik hoop je op deze manier een hart onder de riem te steken. Degenen die er nog eens over na wil babbelen (hetzij openlijk of anoniem) verwijs ik naar het gastenboek. En onthoud; samen staan we sterk. Forever.
Ken je dat? Je verbrandt één pixel van je tong. Je voelt dat de hele dag. Je baalt er de hele dag van. Ken je dat? Grootste boosdoeners zijn kaas (tosti's) en melk (hot chocolate)... Ken je dat? Nu, voor iedereen die dit kent, ik maak dit geregeld mee en snap als de beste wat je doormaakt. Ik hoop je op deze manier een hart onder de riem te steken. Degenen die er nog eens over na wil babbelen (hetzij openlijk of anoniem) verwijs ik naar het gastenboek. En onthoud; samen staan we sterk. Forever.
2.3.04
Zoenverbod tijdens spits
In tijden dat ik zelf als single door het leven ga, zoals nu, wil ik om me heen niet al teveel verliefde mensen spotten. Helaas is het omgekeerde het geval. Ik erger me kapot aan stelletjes die hand in hand fietsen en dan met hun armen heen en weer zwieren omdat ze zo gelukkig zijn en het allerergste is nog wel dat geklef op het station. Die ellenlange afscheidssessies; 'Ik moet nu gaan schatje, ik hou van je schatje, we bellen, kus?' 'kus' en dan dat eeuwige gezoen tot de conducteur fluit; ik kan er niet langer tegen.
Om deze reden stel ik een algeheel zoenverbod in het openbaar voor maar Moos attendeerde me erop dat ik me zelf ook zo gedraag als het me even uit komt. Misschien heeft ze daar gelijk in en daarom heb ik de regel iets aangepast. Zoenen in de spits is als het aan mij ligt vanaf vandaag streng verboden. Alvast bedankt voor uw begrip en tegen de tijd dat ik er zelf ook weer klaar voor ben laat ik het u weten.
In tijden dat ik zelf als single door het leven ga, zoals nu, wil ik om me heen niet al teveel verliefde mensen spotten. Helaas is het omgekeerde het geval. Ik erger me kapot aan stelletjes die hand in hand fietsen en dan met hun armen heen en weer zwieren omdat ze zo gelukkig zijn en het allerergste is nog wel dat geklef op het station. Die ellenlange afscheidssessies; 'Ik moet nu gaan schatje, ik hou van je schatje, we bellen, kus?' 'kus' en dan dat eeuwige gezoen tot de conducteur fluit; ik kan er niet langer tegen.
Om deze reden stel ik een algeheel zoenverbod in het openbaar voor maar Moos attendeerde me erop dat ik me zelf ook zo gedraag als het me even uit komt. Misschien heeft ze daar gelijk in en daarom heb ik de regel iets aangepast. Zoenen in de spits is als het aan mij ligt vanaf vandaag streng verboden. Alvast bedankt voor uw begrip en tegen de tijd dat ik er zelf ook weer klaar voor ben laat ik het u weten.
Nog drie nachtjes slapen
Vrijdag heeft Fje haar rijexamen. Autorijden heb ik nooit vreselijk bijzonder gevonden en ook op m'n achttiende had ik, in tegenstelling tot vele anderen, totaal die drang niet om metéén te beginnen (of lag dat aan het feit dat ik er geen geld voor had?) maar nu mijn vriendin straks auto mag rijden kijk ik er toch heel anders tegen aan.
Stel je voor, zij achter het stuur en ik ernaast. Zij met zo'n grote zonnebril op en een sjaaltje om haar hoofd en ik met m'n voeten op het dashboardkastje. Ramen open, radio aan, en dan maar crossen! Kun je het je voorstellen? Wij in ieder geval wel. Nog drie nachtjes slapen...
Vrijdag heeft Fje haar rijexamen. Autorijden heb ik nooit vreselijk bijzonder gevonden en ook op m'n achttiende had ik, in tegenstelling tot vele anderen, totaal die drang niet om metéén te beginnen (of lag dat aan het feit dat ik er geen geld voor had?) maar nu mijn vriendin straks auto mag rijden kijk ik er toch heel anders tegen aan.
Stel je voor, zij achter het stuur en ik ernaast. Zij met zo'n grote zonnebril op en een sjaaltje om haar hoofd en ik met m'n voeten op het dashboardkastje. Ramen open, radio aan, en dan maar crossen! Kun je het je voorstellen? Wij in ieder geval wel. Nog drie nachtjes slapen...
1.3.04
Brutale bejaarde
Ga ik net in de rij staan voor de kassa bij Albert Heyn staat er voor me een karretje met daarin een paar bejaarde artikelen (twee karbonaadjes, zakje met wat lof, droge biscuitjes en koffiemelk) dus ik duw dat karretje braaf mee terwijl de rij slinkt en op het moment dat ik bijna aan de beurt ben piep ik er met m'n mandje toch even voor langs. Komt er dus net zo'n bejaarde met een pakje Becel in haar hand naar de kassa stormen. Beleefd als ik ben doe ik weer een stapje achteruit, maar voor haar heb ik het al verpest. 'Ik kom heus wel terug hoor' snauwt ze, 'ik was de boter vergeten'. Ik zeg 'nou geen probleem, gaat u gang'. Zegt ze 'jaaaa tis al goed, tis ook altijd hetzelfde met jullie'. Ik probeer zo nonchalant mogelijk te kijken terwijl de bejaarde haar karbonaadjes op de lopende band legt. Op een gegeven moment moet ze dus betalen heeft die sloeber vier cent te weinig. Dus ik denk sjongejongejonge tis ook altijd hetzelfde met jullie.
Ga ik net in de rij staan voor de kassa bij Albert Heyn staat er voor me een karretje met daarin een paar bejaarde artikelen (twee karbonaadjes, zakje met wat lof, droge biscuitjes en koffiemelk) dus ik duw dat karretje braaf mee terwijl de rij slinkt en op het moment dat ik bijna aan de beurt ben piep ik er met m'n mandje toch even voor langs. Komt er dus net zo'n bejaarde met een pakje Becel in haar hand naar de kassa stormen. Beleefd als ik ben doe ik weer een stapje achteruit, maar voor haar heb ik het al verpest. 'Ik kom heus wel terug hoor' snauwt ze, 'ik was de boter vergeten'. Ik zeg 'nou geen probleem, gaat u gang'. Zegt ze 'jaaaa tis al goed, tis ook altijd hetzelfde met jullie'. Ik probeer zo nonchalant mogelijk te kijken terwijl de bejaarde haar karbonaadjes op de lopende band legt. Op een gegeven moment moet ze dus betalen heeft die sloeber vier cent te weinig. Dus ik denk sjongejongejonge tis ook altijd hetzelfde met jullie.
Kamer
Maandagochtend half elf. Terug in Utrecht. Ik heb koffie gezet en melk opgeschuimd. Ik heb de ramen open gezet en hoor de vogels buiten fluiten. Ik ben gek op deze kamer waar ik nu een half jaar woon. Ik ben gek op de groene muren (citroengras) en ik ben gek op de roze geblokte rolgordijnen van IKEA. Ik ben gek op de televisie die nog van m'n oma is geweest en ik ben gek op de frisse posters van H&M met daarop de nieuwe lentemode. Ik ben zelfs gek op het witte bankje waarop ik nu mijn cappuccino ga drinken maar dat eigenlijk helemaal niet zo lekker zit.
Maandagochtend half elf. Terug in Utrecht. Ik heb koffie gezet en melk opgeschuimd. Ik heb de ramen open gezet en hoor de vogels buiten fluiten. Ik ben gek op deze kamer waar ik nu een half jaar woon. Ik ben gek op de groene muren (citroengras) en ik ben gek op de roze geblokte rolgordijnen van IKEA. Ik ben gek op de televisie die nog van m'n oma is geweest en ik ben gek op de frisse posters van H&M met daarop de nieuwe lentemode. Ik ben zelfs gek op het witte bankje waarop ik nu mijn cappuccino ga drinken maar dat eigenlijk helemaal niet zo lekker zit.
Abonneren op:
Posts (Atom)
